Ο ρόλος του παιχνιδιού στην ανάπτυξη του παιδιού.

Το παιδί από τη φύση του έχει πλαστεί για να μαθαίνει μέσα από το παιχνίδι. Το παιχνίδι είναι η «αναπτυξιακή τροφή» του παιδιού που θα το βοηθήσει να αναπτύξει τις σωματικές και πνευματικές του δεξιότητες και ικανότητες. Καλλιεργεί τη φαντασία του με σκοπό στη συνέχεια να αποκτήσει πρότυπα και συμπεριφορές, που θα το βοηθήσουν να διαμορφώσει σε ένα σημαντικά μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά του. Όσο μικρότερη η ηλικία του παιδιού τόσο το παιχνίδι είναι πιο απλοϊκό και στηρίζεται στην ανακάλυψη. Καθώς όμως προσεγγίζουμε μεγαλύτερες ηλικίες, οδηγούμαστε στο στάδιο μελέτης και παιχνιδιών με σημαντικότερη απαίτηση επίλυσης προβλημάτων.

Τα είδη του παιχνιδιού

  • Αισθητικοκινητικό και εξερευνητικό παιχνίδι: Συμβαίνει ταυτόχρονα με την πρώιμη αλληλεπίδραση και την κοινή προσοχή, όπου το παιδί σχετίζεται με ένα ενήλικα τη φορά. Επίσης, μέσω του αισθητικοκινητικού παιχνιδιού τα βρέφη εξερευνούν, χειρίζονται αντικείμενα και αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους.

Πχ: σκαρφαλώματα, κουδουνίστρες, τρέξιμο, μπάλες, παιχνίδια με το σώμα του μωρού, μαλακά υφασμάτινα παιχνίδια

  • Οργανωτικό παιχνίδι : Το παιδί έχει αναπτύξει στρατηγικές εξέτασης του περιβάλλοντα κόσμου και αντιλαμβάνεται ότι τα αντικείμενα έχουν σταθερές ιδιότητες. Επίσης, τα παιχνίδια οργανώνονται χωρίς να δίνεται σημασία στον πραγματικό τους σκοπό και τοποθετούνται σε μια σειρά, το ένα πάνω στο άλλο, το ένα μέσα στο άλλο. Επίσης, το παιδί γίνεται γνώστης των δικών του ενεργειών και αυτών των άλλων ανθρώπων. Τέλος, η μίμηση μπορεί να θεωρηθεί ως μια κοινωνικά προσανατολισμένη παραλλαγή του οργανωτικού παιχνιδιού.

Πχ: τουβλάκια το ένα πάνω στο άλλο, μπάλες μέσα σ’ ένα κουβά

  • Λειτουργικό παιχνίδι : Σε αυτό το είδος παιχνιδιού, τα παιχνίδια χρησιμοποιούνται αυθόρμητα σύμφωνα με την λειτουργία τους. Το παιδί γνωρίζει ότι οι άλλοι δίνουν προσοχή στα αντικείμενα και είναι απορροφημένο στην μίμηση της συμπεριφοράς που παρουσιάζουν οι άλλοι σε αυτά.

Πχ: χτενίζει τη κούκλα με τη χτένα, πλένει τα δόντια από το ζωάκι, κάνει ότι τρέχει το αυτοκίνητο, ταΐζει και δίνει νερό στη κούκλα, βάζει καλάθι με τη μπάλα

  • Συμβολικό παιχνίδι : Σε αυτό το είδος παιχνιδιού, το παιδί προσποιείται ότι ένα τουβλάκι είναι αυτοκίνητο, ότι ο αρκούδος είναι ζωντανός ή ότι ένα λιοντάρι βρίσκεται κάτω από το κρεβάτι. Επίσης είναι μια πολύτιμη είσοδος στον συναισθηματικό και γνωστικό κόσμο του παιδιού και αυτό το είδος παιχνιδιού αντανακλά την ικανότητα του παιδιού να κάνει νοερές αναπαραστάσεις δηλαδή την ικανότητα να φαντάζεται τι σκέφτονται οι άλλοι.

Πχ: μοιράζει κομματάκια χαρτί αντί για εισιτήριο, κάνει τη κούκλα ότι χτυπάει, το τουβλάκι αυτοκίνητο, τους μαρκαδόρους βαγόνια τρένου

  • Κοινωνική δραματοποίηση : Εδώ συνειδητά ενεργεί στα πλαίσια της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, εμπλέκοντας συνήθως δύο ή περισσότερους ανθρώπους σε μια ακολουθία ενεργειών η οποία αναφέρεται σε απλές καθημερινές ιστορίες ,

 

Πχ: προσποιείται ότι μαγειρεύει ένα φαγητό για κάποιον επισκέπτη

Τα θετικά του παιχνιδιού είναι:

  • Να αποφασίσει ελεύθερα
  • Να εξερευνήσει
  • Να αναπτύξει τη γλωσσική του ικανότητα
  • Να εκφράσει συναισθήματα
  • Να αναπτύξει διαπροσωπικές σχέσεις
  • Να οξύνει την κρίση του
  • Να επιλύσει προβλήματα
  • Να αναπτύξει τη σκέψη του
  • Να απολαύσει και να διασκεδάσει
  • Να αναπτύξει τη φαντασία του
  • Να αυξήσει την αυτοπεποίθηση του
  • Να διαχειριστεί καταστάσεις

Άρα το παιχνίδι είναι τρόπος ζωή, είναι μια αυθόρμητη, ενθουσιώδης κινητήρια δύναμη για την ίδια τη ζωή.

Ας βοηθήσουμε λοιπόν τα παιδία μας να μάθουν να παίζουν,

Ας τα αφήσουμε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους στο παιχνίδι